Evan en Eduard waren van 12 tot en met 18 juni in Noordelijk Congo om een EUTR leveranciersaudit uit te voeren bij een houtzagerij. De houtzagerij heeft 2 concessies die bij elkaar iets meer dan 5.000 km2 groot zijn. Ter indicatie, dat is een oerwoud ongeveer net zo groot als de provincie Gelderland.
Doel was om voor een consortium van Nederlandse en Belgische houtimporteurs een risicoanalyse uit te voeren voor de EUTR (Europese Houtverordening). De EUTR schrijft namelijk voor dat importeurs van hout van buiten de EU, de zogenaamde “Operators”, kunnen aantonen dat het hout een verwaarloosbaar risico heeft. En voor veel landen betekent dat, dat ter plaatse de end-to-end traceerbaarheid moet worden onderzocht.
De reis naar Brazzaville in de Republiek Congo ging via een overstap in Parijs. De reistijd van deur tot deur bedroeg 17 uur.
De planning was dat we de volgende ochtend bijtijds (om 04:00 uur) zouden vertrekken richting de zagerij, zo’n 1.100 kilometer naar het noorden.
Echter bij aankomst vernamen we al dat de chauffeur die aan ons was toegewezen, ziek was, en we dus nog niet meteen zouden kunnen vertrekken.
In de loop van de middag meldde zich een andere chauffeur en konden we alsnog gaan. We legden 395 km af naar Oyo, alwaar we overnachtten. De volgende ochtend om 04:00 uur begonnen we aan de tweede etappe van 790 km. In Ouésso staken we de Sangha River over per boot en tegen half drie in de middag arriveerden we bij de zagerij.
De volgende dag begonnen we om 07:30 uur met de kantooraudit: we controleerden alle officieel verplichte documenten om de mate van traceerbaarheid van het hout, vanaf het moment van ontvangst van de order tot het afleveren van de gezaagde bestelling in Douala, Kameroen. Dit alles bleek prima in orde en we konden de conclusie trekken dat hier sprake is van een verwaarloosbaar risico.
Ook andere zaken als zorg voor de natuur, de autochtone bevolking en dergelijke bleken onder de permanente aandacht van het bedrijf te staan en daar werden ook de groene vinkjes geplaatst.
De tweede dag stond in het kader van de ingangscontrole op de zagerij, terug naar de boom in het bos. We hebben uit een bestelling van één van de opdrachtgevers aselect twee bomen gekozen. Deze hadden we de vorige dag al in de administratie gevolgd. De missie voor vandaag was het opzoeken van de stronken van deze twee bomen in het oerwoud.
We hadden 130 kilometer voor de boeg om te komen in het gebied waar deze bomen waren geveld. Echter, op weg er naartoe bleek dat als gevolg van een storm in de nacht een aantal bomen was omgewaaid en daardoor de weg versperden. In totaal moesten we de weg vrijmaken van een negental bomen, vooraleer we onze trip konden vervolgen.
In de buurt gekomen van waar de twee boomstronken zich zouden moeten bevinden gingen we te voet en met machetes het bos in, op zoek naar de desbetreffende stronken. Dankzij het feit dat de GPS-coördinaten klopten, konden we er zo naartoe lopen. En wat bleek: de nummers en overige gegevens kwamen exact overeen met de administratie. Daarmee was het begin van de keten ook onlosmakelijk aan de rest van de keten gekoppeld.
De laatste schakel vanuit het perspectief van de zagerij is het transport en het afleveren van het hout in Douala (Kameroen), alwaar het in de containers gaat naar onze opdrachtgevers in onder andere Nederland en België.
Soms moet als gevolg van weersomstandigheden of vanwege andere oorzaken een alternatieve route via de Centraal Afrikaanse Republiek worden genomen. Dat is een risicovolle onderneming, daarom rijden die transporten in konvooi en worden ze begeleid door het leger. De vrachtwagens moeten bij de grens met het land dan soms 1-2 weken wachten, tot het konvooi gereed is om te vertrekken. Hierdoor loopt natuurlijk ook de levering in Nederland of België een navenante vertraging op.
